Oturacak sandalyemiz yoktu, yüz kaplattım sandalyelere. 1990
yılından bahsediyorum. Terzi Muzaffer Çetinkaya’nın orada siyasilerin,
sporcuların toplandığı bir mekan vardı. ‘Abi sen kuyumculuk yaparsın’ demişti.
Ben altından hiç anlamam. Hanımda küpe bile yoktur, takmaz, öyle bir yapısı var
hanımın. Kuyumculuğu nasıl öğreneceğim derken, kendi kendime öğrenmeye
çalıştım.
BU BAŞARI ÖYKÜSÜ OKUMAK İÇİN TIKLAYIN
