Bolu’da oturan evli ve 2 çocuk annesi Hacer Saltan, 7 yıl önce bir gece
rüyasında uzaktan tanıdığı Sezai Çetinkaya’nın “Beni dövüyorlar. Gel beni
bunlardan kurtar” dediğini gördü. Saltan, durumu eşine anlatarak
Çetinkaya’nın yaşadığı Boyabat köyüne gitti. Hacer Saltan burada, oğlunun
trafik kazasında ölmesinin ardından gelini ile yaşayan Sezai Çetinkaya’nın
darbedilmiş olduğunu gördü. Saltan, Çetinkaya’yı yanına alarak 2 çocuğu ve
eşiyle birlikte yaşadığı Sağlık Mahallesi’ndeki evine götürdü. Eşi ve 2 kızı
tarafından istenmeyen Sezai Çetinkaya, Saltan Ailesi ile birlikte yaşamaya
başladı. Sezai Çetinkaya daha sonra Hacer Saltan’ın girişimleriyle ‘vasilik’
davası için mahkeme başvurdu. Mahkeme, aile bireylerinin kabul etmediği Sezai
Çetinkaya’nın vasiliğini Hacer Saltan’a verdi.
‘BAKAMAYIZ DİYE İMZA ATTILAR’
Çetinkaya’ya 7 yıldır kendi babası gibi bakan Saltan,
“Sezai amca benim rüyama girdi. Kan bağımız olmasa da uzaktan
tanıyorum. Rüyamda ‘Hacer beni dövdüler. Beni alın’ dedi. Ben rüyadır diye pek
umursamadım ama kafama takıldı. Eşimle birlikte yaşadıkları yere gittik.
Yüzündeki morlukları gördüm. Zaten gelinine de orada bir şey söylemek istemedim
emin olmadığım için. Aldım amcayı buraya getirdim. Arabaya binince bana ‘Beni
dövdüler. Beni bir daha oraya götürmeyin’ diye yalvardı. Önce kızıyla birlikte
yaşayan eşinin yanına gittik. ‘Bu senin kaç yıllık eşin, birbirinizde emeğiniz
var. Al eşine sahip çık’ dedim. ‘Ben ölüsüne de dirisine de gelmem’ dedi.
Kızları da ‘Bize babalık yapmadı. Sizin olsun’ diyerek bakmadı. Yanımızda başına
bir şey gelirse sorun yaşarız diye mahkemeye başvurduk. Mahkeme 2 yıl sürdü. 2
yıl içinde akrabaları, ablaları, kızları, hanımı hepsine mahkeme tek tek gitti.
Hepsi ‘Bakmayız’ diyerek imza attı. Mahkeme son olarak huzurevine verecekti.
Sezai amca ‘Huzurevinde kalmam. Orada kendimi öldürürüm. Ben Hacer ile kalmak
istiyorum’ dedi. Hakim ‘Bakmak ister misin?’ dedi. Ben de kabul ettim. Vasi
olarak bana verildi” diye konuştu.
‘ÖLENE KADAR BAKACAĞIM’
Ölene kadar Sezai Çetinkaya’ya bakacağını belirten Hacer Saltan, “Buraya
getireli 7 yıl oldu. 7 yıldan beri çocuğum gibi bakıyorum. Tıraşı ile banyosu
ile ilgileniyorum. Yürüyemiyor, yardımcı oluyorum. Gece kalkıyor, ‘Beni
tuvalete götür’ diyor. Tuvalete götürüyorum. Her şeyi ile bıkmadan usanmadan
ilgileniyorum. Babalarına sahip çıkmadılar. 7 yıldan beri gelmediler.
Bayramlarda elini öpmediler. Halini hatırını sormadılar. Bu adam bayram
sabahları ağlıyor. ‘Benim hiç kimsem yok mu?’ diyor. Ablaları, kardeşleri,
kızları hiç kimse gelmiyor. Ben çok üzülüyorum. O ağladıkça ben de ağlıyorum.
Gelip elini öpmek isterlerse kapımız açık. Ben üzülüyorum. Ben ömür boyu ölene
kadar bakacağım. Benim babam yaşamını yitirdi. O benim babam artık. Ben ölene
kadar bakacağım. Bu benim sınavım. Benim çocuğum da var. Ben bakmaya devam
edeceğim. Allah herkese hayırlı evlat nasip etsin” dedi.
Sezai Çetinkaya ise “Beni dövdüler. Hacer kız aldı ellerinden. Bana burada
bakıyorlar. Kızlarım da dövdü. Bana kimse bakmadı. Eşim de bakmadı” diye
konuştu.
